Παιχνίδια στο νεκροτομείο - "Pathology" (2008) (Watch the movie!)
Δεν είναι λίγα τα μακάβρια επαγγέλματα που ακολουθούν οι άνθρωποι προκειμένου να εξασφαλίσουν τα προς το ζην... Νεκροθαύτες, ειδικοί ερευνητές και ομάδες διάσωσης σε τόπους ατυχημάτων ή καταστροφών, αστυνομικοί του εγκληματολογικού ακόμα και επαγγελματίες οπλίτες είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι κατά τη διάρκεια της εργασίας τους με την ιδέα του θανάτου και τη θέα ενός άψυχου σώματος . Πολύ ψηλά στη λίστα αν όχι στην κορυφή των μακάβριων επαγγελμάτων είναι και αυτό του παθολόγου- ιατροδικαστή. Και αν στην καλύτερη περίπτωση το πτώμα είναι αρτημελές μην ξεχνάτε ότι θα μπορούσε να έχει διαμεληστεί, μαχαιρωθεί, πυροβοληθεί, πολτοποιηθεί, να είναι απανθρακωμένο, να βρίσκεται σε κατάσταση σύψης ή η αιτία θανάτου να είναι κάποια μόλυνση. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η διαδικασία της αυτοψίας-ανατομίας που σίγουρα δεν είναι και ότι καλύτερο για να σου ανοίξει η όρεξη...Ποιοί είναι όμως αυτοί οι ήρωες της καθημερινότητας που επιτελούν αυτό το τόσο ειδεχθές αλλά παράλληλα απαραίτητο και σοβαρό έργο? Πιθανόν να πρόκειται για ιατρικούς επιστήμονες άρτια καταρτισμένους, με ιδιαίτερη νοητική συγκέντρωση και κυρίως ψυχική ισορροπία ικανή να διασφαλίζει τον διαχωρισμό του εργασιακού με τον καθημερινό τους βίο. Η μήπως πάλι δεν είναι έτσι...? Μια δική του εκδοχή επί του θέματος θα μας δώσει ο γερμανός Marc Schölermann στην πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του σε ταινία μεγάλου μήκους με τίτλο "Pathology". Πρόκειται για μια βρετανική παραγωγή του 2008 με τη σεναριακή υπογραφή ενός αχτύπητου διδύμου, των Mark Neveldine και Brian Taylor, που έχουν συνεργαστεί και στο παρελθόν ως σεναριογράφοι και παράλληλα σκηνοθέτες στο "Crank" του 2006 στο "Crank: High Voltage" και "Gamer" του 2009 κ.α. Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στις 11 Απριλίου του 2008 στο Ηνωμένο Βασίλειο και έτυχε περιορισμένης απελευθέρωσης στην Αμερική στις 18 του ίδιου μήνα.
Ο Ted Grey (Milo Ventimiglia) αριστούχος απόφοιτος της σχολής παθολογίας στο Harvard και ταλαντούχος επιστήμονας καλείται να συμμετάσχει στο πιο αναγνωρισμένου κύρους πρόγραμμα παθολογίας του έθνους στο Los Angeles. Εκεί θα τεθεί υπό την αρμοδιότητα του Δόκτωρα Quentin Morris (John de Lancie) ο οποίος αποτελεί μάλιστα και στενό φιλικό πρόσωπο της επιφανούς οικογένειας της αρραβωνιαστικιάς του, Gwen Williamson (Alyssa Milano) και θα προσαρτηθεί στο δυναμικό των υπόλοιπων ασκούμενων με τον επικεφαλή τους Jake Gallo (Michael Weston), την Juliette Bath (Lauren Lee Smith), τον Griffin Cavanaugh (Johnny Whitworth), την Catherine Ivy (Mei Melançon) και τον Chip Bentwood (Dan Callahan). Παρά την αρχική αντιπαλότητα ο Ted όχι μόνο θα ενταχθεί στους κόλπους της ομάδας αλλά και θα συμμετάσχει στις μυστηριώδεις δραστηριότητές τους! Οταν πέφτει το σκοτάδι, μακρυά από φώτα της πόλης, ένα "παιχνίδι" παίζεται στο χώρο του νεκροτομείου...
Οχι, το "Pathology" δεν είναι άλλο ένα τύπου αναμασημένου gore από αυτά που έχετε ξαναδεί... Εδώ δεν χωράνε junk food και αγκαλίτσες... Οποιος νομίζει ότι θα δει χυμούς από ντομάτες, κέτσαπ και παραμορφωμένες πλαστικές κούκλες γελιέται οικτρά! Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικό "gore party" με τρομερό ρεαλισμό και αληθοφάνεια που σου δίνει την εντύπωση ότι τα πτώματα έχουν κλαπεί από το νεκροτομείο. Πολύ καλή σε σύλληψη η ιδέα των Mark Neveldine και Brian Taylor όπως και η υλοποιήσή της από την σκηνοθετική εκτέλεση του Marc Schölermann. Το απρόσωπο αστικό κέντρο με το μόνιμα γκρίζο πέπλο του, σε συνδυασμό με τα υπόγεια δωμάτια του νεκροτομείου, τα σιδερένια κρεβάτια και τα ψυγεία δημιουργούν ένα σκοτεινό κλειστοφοβικό περιβάλλον, τροφοδοτούν την ένταση και την αγωνία, προσφέρουν ρίγη ανατριχίλας. Πετυχημένη η χημεία μεταξύ των ηθοποιών με αξιόλογες ερμηνείες που σκιαγραφούν την προσωπικότητα και τον ψυχισμό των ηρώων ενώ δεν θα μπορούσα με τίποτα να παραλείψω την ηχητική κάλυψη κατά τη διάρκεια της ανατομίας με το άνοιγμα του κρανίου η το σπάσιμο των θωρακικών οστών. Μια ταινία που δεν προσφέρεται ούτε για φαγητό, ούτε για χώνεψη, για γερά στομάχια μόνο...
Παραγγείλατε ή ακόμα?...Κλικ στα "links" και Turn off the Lights...
